Meldpunt gebreken Friese paard

 

Uitleg gebreken


                                        Waterhoofd                       

Waterhoofd (hydrocefalus) is de medische term voor een abnormale ophoping van vocht in de hersens. Veulens die hierdoor zijn getroffen worden altijd dood en vaak ook te vroeg geboren. Deze veulens vertonen een duidelijk zichtbare en ernstige zwelling van de schedel. Als gevolg van de buitenproportionele schedels van deze veulens kost het merries soms grote moeite ze ter wereld te brengen, wat nogal eens tot (fatale) complicaties bij de merrie leidt.   .


Dwerggroei

Dwerggroei is op te splitsen in 4 verschillende types die gepaard gaan met verschillende symptomen:

Diastrophia: Verdraaide ledematen. Deze paarden zijn de karakteristieke dwergen, bolle rug, vergroeide benen en koehakkig. 

Achondroplasia: Opvallend is dat de benen beduidend korter zijn en dat de oren zeer klein zijn. Dit terwijl hoofd, hals en romp wel de normale verhouding hebben.

Brachiocephalia: Deze paarden zijn zeer klein van stuk, met een opvallend groot, bol hoofd.

Hypochondrogenesis: De ledematen zijn korter dan gebruikelijk maar ook ontwikkelt de ruggengraat niet optimaal. De borstkas is qua grootte onderontwikkeld, terwijl de longen en het hart wel het normale formaat hebben. 


Slokdarmverlamming

Slokdarmverlamming (Megaoesophagus) is een symptoom waarbij de slokdarm slap en week is geworden en veel groter wordt dan normaal. Dit ontstaat omdat de zwakke, weken slokdarm geen tonus heeft en niet normaal voedsel en water naar de darmen vervoerd. Voedsel en water blijven achter in de slokdarm en rekt daardoor de slokdarm uit de normale vorm. Slokdarmverlamming kan op elke leeftijd voorkomen. De symptomen zijn met pauze's eten, met het hoofd laag en met een apathische blik staan (het paard wacht tot zijn slokdarm vrij is) slokdarmverstopping, slecht uithoudingsvermogen, flemen en/of gapen, kwijlen, schuimen, neusuitvloeiing, afvallen en er kunnen maagzweren optreden doordat er niet snel genoeg voedsel in de maag komt. 


Aortaruptuur

Aortaruptuur komt relatief vaak op jonge leeftijd voor. De aorta scheurt bij Friese paarden vaak in de aortaboog, ter hoogte van het ligamentum arteriosum. De paarden vallen meestal niet acuut dood neer, maar kunnen nog weken tot maanden in leven blijven, met symptomen als recidiverend koliek, een pulserende hyperkinetische pols en recidiverend perifeer oedeem. Bij Friese paarden blijkt dat het heel vaak om een chronisch proces gaat, waarbij soms een bloedmanchet rond de aorta wordt gevormd. In de meeste gevallen ontstaat echter een fistel tussen de aorta en de arteria pulmonalis in de vorm van een pseudoaneurysma. 



Staart en maneneczeem

Staart en maneneczeem (SME) is een groot probleem bij veel Friese paarden, waarbij de klachten elk jaar lijken toe te nemen. Het is een allergische reactie op het speeksel van muggen, met name Cullicoides (kriebelmuggen of knutten). De frequentie van voorkomen en de ernst nemen toe als het paard ouder wordt. Naast omgevingsfactoren speelt ook erfelijkheid een belangrijke rol. 18% van de Friese paarden heeft staart en Manen Eczeem. De problemen beginnen met veel jeuk en kleine bultjes, waarna huidverwondingen kunnen ontstaan als gevolg van het schuren. Door de heftige jeuk zullen de paarden zichzelf krabben en bijten en schuren tegen voorwerpen in de omgeving. Dit kan leiden tot gedragsveranderingen zoals angst en nervositeit. Het kan tevens leiden tot verminderde eetlust. Door de verwondingen en het tijdelijk minder eten kan het voorkomen dat de paarden tijdelijk ongeschikt zijn om te rijden.